Την περασμένη Κυριακή στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης Αιγίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος, πλαισιούμενος από Κληρικούς της Ιεράς Μητροπόλεως, χοροστάτησε του Όρθρου και προέστη της Θείας Λειτουργίας, κατά τη διάρκεια της οποίας τέλεσε την εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του μέχρι πρότινος Ιεροδιακόνου π. Δημητρίου Ρωμάνου, εγγάμου κληρικού, πατρός ενός τέκνου, αποφοίτου της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών.
Στο Μυστήριο της Χειροτονίας παρευρέθη και ο Σεβασμιώτατος πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, οι συγγενείς του χειροτονηθέντος, καθώς και πλήθος πιστών ενοριτών και άλλων ευλαβών προσκυνητών, οι οποίοι συμμετείχαν στο χαρμόσυνο γεγονός και διά βοής επιβεβαίωσαν την αξιοσύνη και την καταλληλότητά του για το ιερό λειτούργημα που αναλαμβάνει.
Ο π. Δημήτριος Ρωμάνος κατά την προσφώνησή του, με συγκίνηση και ευλάβεια ευχαρίστησε, κατ’ αρχάς, τον Τριαδικό Θεό που τον αξίωσε του δευτέρου βαθμού της Ιερωσύνης, εξέφρασε την συντριβή της ψυχής του και την ενσυναίσθηση της ελαχιστότητάς του για το μεγάλο αυτό λειτούργημα, αφού από διάκονος των θείων, αγίων, αχράντων, αθανάτων, επουρανίων και ζωοποιών φρικτών του Χριστού Μυστήριων, πρόκειται να καταστεί λειτουργός αυτών. Διαβεβαίωσε δε τους Αρχιερείς, τους Κληρικούς και τους παρευρισκόμενους, με πλήρη επίγνωση της αποστολής και του καθημερινού σταυροαναστάσιμου αγώνα του, ότι θα αναλωθεί στην διακονία του Θεού και της Αγίας Του Εκκλησίας.
Απευθυνόμενος προς τον κ. Ιερώνυμο επεσήμανε την μεγάλη και ανεξάντλητη πατρική του αγάπη προς αυτόν και την εμπιστοσύνη με την οποία τον περιέβαλε ως Ποιμενάρχης, εκ των τιμίων χειρών του οποίου έλαβε τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης, αυτόν του Ιεροδιακόνου. Τον ευχαρίστησε για τις πολύτιμες συμβουλές του, κυρίως όμως διότι αποτελεί ζωντανό παράδειγμα και πρότυπο χαρισματικού Ποιμενάρχου, στο πρόσωπο του οποίου βλέπει τον Πνευματικό Πατέρα και τον Καλό Ποιμένα που επαγρυπνεί και φροντίζει για όλο το Ποίμνιό του, κληρικούς και λαϊκούς.
Επιπλέον, απέδωσε εγκάρδιες ευχαριστίες στον Σεβαστό Γέροντα Μητροπολίτη πρώην Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιο για την πολύτιμη πνευματική στήριξη και καθοδήγηση που του παρείχε, καθώς και για την στοργή και την αγάπη με την οποία εξαρχής τον περιέβαλε, ενώ ευχαρίστησε και τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμανδρίτη π. Ιωακείμ Βενιανάκη. Δεν παρέλειψε, βεβαίως, να εκφράσει αισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης προς όλους τους Ιερείς του Μητροπολιτικού Ναού στον οποίο διακόνησε και ιδιαιτέρως προς τον Ιερατικό Προϊστάμενο, Πρωτοπρεσβύτερο π. Αθανάσιο Λιακόπουλο, τους επιτρόπους, τους ιεροψάλτες και όλους τους ενορίτες, οι οποίοι του έδειξαν εμπράκτως την αγάπη τους.
Μεγάλο μερίδιο αγάπης και ευχαριστιών, επίσης, απέδωσε στον πνευματικό του πατέρα, Αρχιμανδρίτη π. Καλλίνικο Αποστολόπουλο, Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου, στον συμμαθητή του και πνευματικό συνοδοιπόρο του, Αρχιμανδρίτη π. Σεραφείμ Σπανογιαννόπουλο, Αδελφό της Ιεράς Μονής Μ. Σπηλαίου, και βεβαίως στην Διακόνισσά του και νυν Πρεσβυτέρα Αικατερίνη, την κόρη του Ιωάννα, τους σεβαστούς του γονείς και τα αδέλφια του, για όλα όσα του έχουν προσφέρει, κυρίως όμως για την αμέριστη αγάπη και στήριξη που του παρείχαν στην μεγάλη και σπουδαία αυτήν επιλογή της ζωής του! Τέλος, ευχαρίστησε θερμά όλους τους φίλους που παρευρέθησαν και μοιράστηκαν την χαρά του.
Ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος στην αντιφώνησή του αναφέρθηκε κατ’ αρχάς στα πνευματικά χαρίσματα του νέου Πρεσβυτέρου αλλά και στην σπουδαιότητα και την πνευματική διάσταση του Μυστηρίου της Ιερωσύνης: «Δεδομένου ότι σύμφωνα με τον Ιερό Χρυσόστομο «ἡ Ἱερωσύνη τελεῖται μέν ἐπί τῆς γῆς, τάξιν δέ ἐπουρανίων ἔχει πραγμάτων», η Χάρις του Αγίου Πνεύματος πληροί τα κενά και δίδει τον φωτισμό για την διευθέτηση του έργου μας… Στην εποχή μας καλούμαστε να διδάξουμε όχι τόσο με τα λόγια, αλλά με το πνεύμα της θυσίας. Διακονώ σημαίνει θυσιάζομαι για τον άλλον. Δεν κρίνω τους ανθρώπους, αλλά αγωνίζομαι για την σωτηρία τους… Διακονώ σημαίνει τιμώ και υπηρετώ τη ζωντανή εικόνα του Θεού, που είναι ο κάθε άνθρωπος. Και στις μέρες μας καλούμαστε να διακονήσουμε ανθρώπους που έρχονται κοντά μας, ζητώντας στέγη και τροφή, ανθρώπους διωγμένους και τρομοκρατημένους από τον πόλεμο, ορφανά παιδιά. Είναι η ώρα της μαρτυρίας, της θυσίας, της αγάπης και θα κληθούμε να δείξουμε αν είμαστε αληθινοί μαθητές του Χριστού». Επέστησε δε την προσοχή του χειροτονουμένου σε τέσσερις βασικές αρετές – προϋποθέσεις για τη νέα διακονία του: την ταπείνωση, το εκκλησιαστικό φρόνημα, τον σεβασμό στον θεσμό της Εκκλησίας και την αγάπη του για τους ανθρώπους!
Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος προέτρεψε τον χειροτονούμενο «να γίνει ένας άξιος Ιερέας και να πορεύεται ταπεινά με γνώμονα πάντοτε το καλό της Εκκλησίας». Του υπενθύμισε δε πολλές φορές ότι η ημέρα του θα πρέπει να αρχίζει στον Ναό και να τελειώνει σε αυτόν, επισημαίνοντάς του ότι αυτό είναι το πρώτο και μέγιστο καθήκον του Ιερέα και εν συνεχεία το ποιμαντικό του έργο. Τέλος, δεν παρέλειψε να τον επαινέσει για την ευάρεστη και ευσεβή διακονία του ως Ιεροδιακόνου στον Μητροπολιτικό Ναό και για την καθ’ όλα ιεροπρεπή και θεοφιλή παρουσία του και να του ευχηθεί καλλίκαρπη διακονία και θεία ενδυνάμωση στον ανηφορικό, πλην μεστό θείας χάριτος, δρόμο της Ιερωσύνης!
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο π. Δημήτριος, με προτροπή του Σεβασμιωτάτου κ. Ιερωνύμου, μοίρασε το αντίδωρο και δέχθηκε τις ευχές του εκκλησιάσματος.
