Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι πιστοί παρακολούθησαν την εσπερινή ομιλία του Αρχιμανδρίτη π. Παύλου Ζαφειρακόπουλου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίων Αποστόλων Περιθωρίου, την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου, με θέμα «Πτυχές της νόθης πνευματικής μας τοποθέτησης στην καθημερινή, κοινωνική, και λατρευτική ζωή μας», παρουσία του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε σε διάφορες πτυχές ψυχοπαθογένειας της πνευματικής μας ζωής, όπως αυτές παρουσιάζονται στην καθημερινότητά μας και αφορούν θέματα πίστεως, θρησκοληψίας, υποκριτικής στάσεως του ανθρώπου έναντι του Θεού και του συνανθρώπου, σε θέματα τυπολατρείας που αφορούν την τυπική τήρηση των θείων εντολών, στις σχέσεις μεταξύ των συζύγων και των γονέων με τα παιδιά τους, στον λανθασμένο τρόπο βιωματικής προσεγγίσεως των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, του ιερού Ευχελαίου, του Βαπτίσματος και κυρίως της Εξομολογήσεως και της Θείας Ευχαριστίας, τα οποία πολλές φορές καθ’ ομολογίαν των πιστών τελούνται για το «καλό», «για να αισθανόμαστε καλά» ή πολλές φορές αντιμετωπίζονται ως εθιμικά και κοσμικά γεγονότα.
Αναφέρθηκε στον φαρισαϊκό τρόπο της προσευχητικής μας αναφοράς στον Θεό, επισημαίνοντας ότι η άρρωστη θρησκευτικότητα απέχει πολύ από τον γνήσιο Χριστιανισμό. Δημιουργεί καταστάσεις που αντιβαίνουν στη χριστιανικότητα, τονίζουν την τυποκρατία, δημιουργούν «θρησκοληπτικό εγωισμό», αιρέσεις και σκάνδαλα, «αλαζονεία της αρετής» χαράσσουν την αλήθεια που προβάλλεται από την Καινή Διαθήκη. «Η σύγχρονη κοινωνία», ανέφερε, «πρέπει να δει στο πρόσωπο του χριστιανού εκείνο που ο Κύριος ονόμασε το «άλας της γης». Ο άνθρωπος της πίστης ζει ουσιαστικά και γνήσια την εμπιστοσύνη του προς την άπειρη και ανέκφραστη με ανθρώπινους χαρακτηρισμούς αγάπη του Θεού. Βιώνει το ζωοποιό έλεος του Θεού, Δημιουργού των πάντων, που αναζωογονεί διαρκώς την πεπτωκυία φύση. Επιζητεί τη δικαιοσύνη και την κρίση του Θεού, αφού την ταυτίζει με το ασύλληπτο για τους ανθρώπους έλεός Του, που αναζητά λόγους όχι για να τιμωρήσει αλλά για να καταξιώσει – σώσει – αναδείξει το ανθρώπινο πρόσωπο. Ο άνθρωπος που βιώνει την παρουσία του Θεού στη ζωή του δεν περιμένει τη μετά θάνατον ζωή για να δικαιωθεί. Δεν στερείται κάτι, ώστε να περιμένει την ανταπόδοση. Αντίθετα, νιώθει υπόχρεος για τη χάρη που του έχει προσφερθεί. Αυτή τη χάρη που εξαφανίζεται όποτε την θεωρεί ως ατομική του κατάκτηση και που πολλαπλασιάζεται όποτε την μοιράζεται με τους άλλους».
Στη συνέχεια έλαβε τον λόγο ο Μητροπολίτης κ. Ιερώνυμος, ο οποίος ευχαρίστησε θερμά τον εκλεκτό ομιλητή για τους προβληματισμούς και τις πνευματικές αφορμές που έδωσε να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας αν η σχέση μας με τον Θεό είναι ειλικρινής και ουσιαστική ή επιφανειακή, τυπολατρική και υποκριτική. Επικέντρωσε την παρέμβασή του στην εκκλησιαστική διαπαιδαγώγηση των νέων, για την οποία εκτός από την Εκκλησία θα πρέπει να μεριμνούν και οι γονείς καθοδηγώντας τα παιδιά τους στη γνήσια πίστη στον Χριστό και στη μεταλαμπάδευση της ελληνορθόδοξης παράδοσής μας μακριά από θρησκοληψίες και προκαταλήψεις.