Έτος 1991: Ο Σταμάτης Σπανουδάκης έγραψε στίχους, συνέθεσε μελωδία και ο Γιάννης Πάριος ερμήνευσε το υπέροχο «Σήμερα». Ένας από τους στίχους είναι αυτός: «…η ζωή περνά και χάνεται, χάνεται η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται…». Ε, λοιπόν, τις στιγμές των δύο παιδιών, του Γιώργου Τασιούλα του ΑΓΣ Ιωαννίνων και του Ανδρέα Γεωργίου του Α.Σ. «Αθηνόδωρος» Αιγίου δεν πρέπει να τις χάσουμε, δεν πρέπει να τις ξε – χάσουμε, ας τις πιάσουμε… Αξίζει!!! Η πρώτη (Κυριακή 20 Φεβρουαρίου, στην Πηγή Τρικάλων) ο ανταγωνισμός της Κ18, δηλαδή των παίδων, κατά το πανελλήνιο πρωτάθλημα ανωμάλου δρόμου φτάνει στην τελική ευθεία. Εκεί ο Γιώργος έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα ικανό να του δώσει τη νίκη… Ξαφνικά πέφτει στο έδαφος, προφανώς από εξάντληση. Σηκώνεται, ξαναπέφτει… Ο Ανδρέας στο μεταξύ προσπερνά και τερματίζει νικητής. Δεν πανηγυρίζει! Προσπερνούν επίσης ο 2ος και ο 3ος… Ο Γιώργος τελικά προλαβαίνει την 4η θέση! Τα δύο παλληκάρια γεννημένοι το 2006 και το 2005 ξανασυναντήθηκαν σήμερα (26Φεβρουαρίου) στον «μικρό» τελικό, ας επιτρέψετε την μετονομασία, των 1500μ. Ανέπτυξαν και πάλι ένα έντονο ανταγωνισμό για την τιμητική πρωτιά. Υπερίσχυσε ο Γιώργος με 4/100 (!!!) ως πλεονέκτημα έναντι του Ανδρέα… Επιδόσεις 4:04.60 έναντι 4:04.64! Με τον τερματισμό ένεκα της έντασης βρέθηκαν επί του ελαστικού τάπητα… Έδωσαν τα χέρια, ο ένας σήκωσε τον άλλο, αγκαλιάστηκαν και αποχώρησαν έτσι ακριβώς. Βέβαια, συνέχισαν την παρέα τους στο ιατρείο, στο προθερμαντήριο για την αποθεραπεία, στην εξέδρα. Μια δυνατή φιλία ξεκίνησε! Να φροντίσουν όλοι οι… εμπλεκόμενοι να φέρει και υψηλές επιδόσεις. Εμείς οι θεατές ας πιάσουμε, ας μη χάσουμε τις στιγμές τους! Στιγμές απογείωσης της ευγενούς άμιλλας και του «ευ αγωνίζεσθαι». Ας χάθηκαν προσωρινά ή ας μη έγιναν αντιληπτές ειδικά στο ΣΕΦ. Μπράβο παιδιά!!! Ένα ερασιτεχνικό βίντεο του δρομικού ανταγωνισμού τους έχετε εδώ: https://youtube.com/watch?v=ID_O7is5i0I&feature=share (σημ: ενίσχυσαν το θέμα με υλικό οι δύο κόουτς, ο Θανάσης Τσιγκούλης και ο Νίκος Τσιόφυλας. Θερμές ευχαριστίες!)
Πηγή: www.dromikanea.gr
